Een unieke reisorganisatie opzetten, advies geven aan startende bedrijven en vooral mensen verbinden. Globetrotter Jasper Mutsaerts zit boordevol initiatieven sinds hij vorig jaar zijn startup Bohemian Birds begon. Nu wil hij een eigen eiland kopen. “Dat is voor veel mensen toch een idyllisch idee.”
In een afgelegen meer midden in Zweden ligt een eiland met de naam Stor Grötholmen. Het kost meer dan zes uur om er vanuit Stockholm naartoe te rijden. Het beboste terrein is zo groot als drie à vier voetbalvelden en kent weinig voorzieningen: twee blokhutten en een aanlegsteiger.
De 28-jarige Jasper Mutsaerts heeft een oogje op dit stuk land dat 165 duizend euro moet kosten. Met behulp van crowdfunding wil hij het benodigde bedrag ophalen om Stor Grötholmen te kopen. Iedereen die bijdraagt, wordt aandeelhouder, en mag een aantal keer per jaar het eiland bezoeken. Er is ruimte om te waterskiën, te duiken of te zeilen, maar de plek is volgens Mutsaerts ook geschikt om te mediteren.
De plannen verkeren nog in een pril stadium. Op 25 september is er een eerste bijeenkomst voor belangstellenden, waar de details nader besproken worden. Mutsaerts heeft geen idee hoeveel mensen er komen, maar dat deert hem niet. “Het gaat mij meer om kwaliteit dan kwantiteit.” Liever tien enthousiastelingen, dan tachtig afhakers.
Hij kreeg wel al e-mails van geïnteresseerden van over de hele wereld: Canada, de VS, Australië, Zuid-Afrika en Brazilië. Wie niet fysiek bij de vergadering aanwezig kan zijn, kan via een livestream meekijken.
Een eiland kopen; het is het zoveelste ambitieuze plan van Mutsaerts. Ruim een jaar geleden zegde de oud-economiestudent zijn vaste baan op bij adviesbureau McKinsey, waar hij twee jaar vertoefde. “Ik vond alles waarbij ik mensen moest verbinden leuk, maar het verbeteren van processen trok me minder”, zegt hij over de reden van zijn vertrek.
Mutsaerts zette in zijn eentje een reisorganisatie op, Bohemian Birds, die als zelfverklaarde missie heeft om mensen te helpen hun bucket list te legen. Ofwel: die dingen te doen die ze voor hun dood per se gedaan willen hebben.
De eerste grote reis heeft hij net achter de rug: een tweeweekse roadtrip door Albanië, Kosovo, Montenegro en Macedonië. Zestien personen met uiteenlopende achtergronden gingen mee, waaronder twee chirurgen en een theoloog. “Zulke individuen vinden het leuk om elkaar te ontmoeten”, aldus de jonge ondernemer. Mensen verbinden, dat is de kracht van Mutsaerts.
♦
“Sorry, ik ben niet zo goed in op tijd komen.” Mutsaerts steekt zijn hand uit en verontschuldigt zich. Hij is tien minuten te laat.
We staan aan de Locatellikade in Amsterdam-Zuid, naast een kantoorkolos van bijna zestig meter hoog. Dit is de Parnassustoren, voormalig hoofdkwartier van de financieel dienstverlener TMF Group. Tot een paar jaar geleden waren hier ruim 1.600 brievenbusmaatschappijen gevestigd, nu is dit anti-kraakpand de werkplek van een achttal startups.
“Ik heb me laten vertellen dat het gebouw is gekocht door een Zweedse investeerder. Hij wil er een hotel van maken, maar we kunnen hier zeker nog een jaar blijven”, zegt Mutsaerts, terwijl hij met zijn fiets in de hand naar de achteringang loopt.
Hij laat een vrouw binnen die al aanbellend staat te wachten en loopt langs de liften naar zijn werkruimte, waar hij zijn fiets parkeert. Mutsaerts zit in de ontvangsthal van het pand; de receptiebalie staat er nog, evenals de toegangspoortjes. “Niemand wilde hier zitten”, vertelt Mutsaerts. “De pandbeheerder wilde echter graag iemand op deze plek om de hangjongeren voor het gebouw weg te houden.”
Sinds een jaar is dit de uitvalsbasis van Bohemian Birds. Het oogt uitgeleefd, maar niet vervallen. Het systeemplafond mist een paar platen en in het midden van de ruimte ligt op een pooltafel een onafgemaakt potje te wachten. Aan een houten wand hangen grote witte vellen met de maanden van het jaar en een handgetekend raster erop. ‘Epic bohemian road trip’, staat er bij augustus, verwijzend naar de Balkanreis van vorige maand.
Via een meisje dat al in het gebouw werkte, heeft Mutsaerts deze plek gevonden. Hij zocht kantoorruimte voor zijn bedrijf, maar stuitte op huurprijzen van rond de 600 euro per maand. Veel te hoog voor een starter. Nu is hij maandelijks 200 euro kwijt. Op papier, want in de praktijk deelt hij de kosten met vier andere beginnende bedrijfjes. "Zo help ik startende ondernemers aan een goedkope werkplek. En het blijft bedrijvig zodat de hangjongeren wegblijven.”
Mutsaerts zet een kop koffie en vertelt over zijn drijfveren en ideeën. Hij is erg zelfbewust en vraagt meerdere keren wat ik van zijn plannen vind. Zijn achtergrond als consultant komt duidelijk naar voren: hij benadert zaken van bovenaf en ontleedt processen. Twee keer pakt hij mijn pen en tekent een diagram om te illustreren wat hij bedoelt.
Tegen het einde van het gesprek vertelt hij over een gebeurtenis aan het begin van zijn leven die hem vormde. Misschien wel meer dan ieder voorval daarna. Mutsaerts’ moeder leeft namelijk niet meer.
♦
Jasper Mutsaerts wordt op 19 augustus 1986 geboren in het ziekenhuis van Voorburg, vlak bij Den Haag. Zijn beide ouders zijn tropenarts en het gezin verhuist na drie maanden naar het kleine dorp Igogwe in Tanzania. Daar slaat na anderhalf jaar het noodlot toe. Bij een auto-ongeluk komt zijn moeder om het leven. Zijn vader en hijzelf zitten ook in het voertuig, maar blijven ongedeerd.
“Een paar jaar geleden zijn we teruggegaan naar Tanzania, onder meer om de plek van het ongeluk te bezoeken”, zegt Mutsaerts, die te jong was om zich het fatale voorval te kunnen herinneren. “De lokale bewoners herinnerden zich het ongeluk nog steeds, meer dan twintig jaar later.”
Al snel na het verlies van zijn moeder keert Mutsaerts terug naar Nederland, waar hij de basis- en middelbare school doorloopt. Daarna volgt een bachelor economie aan de Universiteit van Amsterdam en studeert hij economische geschiedenis aan de London School of Economics.
Ondertussen ziet Mutsaerts zoveel mogelijk van de wereld. “In mijn kamer heb ik een wereldkaart. Elke keer als ik in een nieuw land ben geweest, zet ik een prikker erop.” Dat zijn er intussen 64.
Naast stages en cursussen in het buitenland, reist Mutsaerts onder meer van Amsterdam naar Kaapstad met het openbaar vervoer en trekt hij met zijn vader naar China via de Trans-Siberische spoorlijn. Of hij vliegt met vrienden voor een paar tientjes naar Europese steden als Dublin en Milaan.
De dood van één van zijn ouders geeft Mutsaerts de drang om rond te trekken, dingen mee te maken, het maximale uit zijn bestaan te halen. “Ik leef voor de verhalen, niet de materialen”, zo vat hij zijn instelling bondig samen.
Gaandeweg dringt het tot hem door dat meer mensen heimelijke dromen hebben, maar door drukke banen en een gebrek aan daadkracht jagen ze die niet na. “Ik wil mensen aanzetten om tot actie over te gaan, om keuzes te maken waar ze zelf helemaal achter staan.” Die ambitie kan Mutsaerts onvoldoende kwijt in zijn functie als consultant, dus begint hij voor zichzelf.
♦
Een oom, een tante, opa en oma, maar ook een architect, documentairemaker en andere creatieve geesten uit Mutsaerts’ uitgebreide netwerk. Ze komen in de zomer van 2013 drie middagen bijeen om te brainstormen over zijn bedrijfsidee. “We hebben het gehad over het product, de financiering, de marketing. Het was heel leuk”, vertelt Mutsaerts. “Ik kreeg wisselende reacties. Opa en oma hadden twijfels bij mijn ondernemersplannen. Maar die zijn ook van een oudere generatie die meer gewend is aan vastigheid. Anderen vonden het erg tof.”
De naam Bohemian Birds ligt dan al vast. “Ik wilde een internationale naam, want we zijn een reisorganisatie. En ik wilde een naam die je als individu kan zijn. Dat ik kan mailen met de aanhef, ‘Hallo Bohemian Bird!’”
Het zorgeloze en mysterieuze van een bohemien en de vrijheid van een vogel; het past bij het soort bedrijf dat Mutsaerts op wil zetten. Niet zomaar een reisbureau, maar een ‘travel brand’, zoals hij dat zelf noemt. Hij wil een gemeenschap creëren, waar gelijkgestemden elkaar kunnen ontmoeten via unieke reizen. En in de toekomst misschien stages aanbieden via het netwerk dat zo ontstaat. Kortom: mensen verbinden.
“We richten ons op 25- tot 35-jarigen met weinig vrije tijd, zoals ikzelf bij McKinsey, maar die wel wat te besteden hebben”, zegt Mutsaerts. “Backpackers zijn hele leuke mensen, maar daar kun je geen business op bouwen.”
Het plan is om een grote reis per seizoen te organiseren. In de zomer een roadtrip door de Balkan, in de winter een skivakantie in Georgië. Het lente- en herfstconcept ligt nog niet vast. “Die conceptreizen gaan we elk jaar herhalen, want je kunt pas geld verdienen als je steeds scherper inkoopt”, aldus Mutsaerts. Jaarlijks dezelfde uitstapjes moet ook zorgen voor de nodige naamsbekendheid. “Als je dit jaar niet mee kunt maar je wilt wel ooit een keer naar de Balkan, kun je het jaar er op mee. Ik geloof in de kracht van herhaling.”
Het verdienmodel van Bohemian Birds draait om volume: hoe meer boekingen, hoe meer inkomsten. “Lukt het niet om te groeien, dan blijft het een gesloten vakantie-organisatie waar leuke ideetjes bedacht worden. Maar dan is het geen business.” Over drie jaar hoopt Mutsaerts zo’n 2.000 boekingen per jaar te verwerken. “Als ik 100 euro winst maak per persoon”, rekent hij hardop, “dan heb ik twee ton winst.”
Zover is het nog lang niet. Sinds hij vorig jaar september begon, heeft Mutsaerts 42 duizend euro omgezet: met de Balkanreis, het organiseren van netwerkweekenden en met advies geven aan jonge ondernemers. Dat is niet genoeg: hij freelancet twee dagen in de week voor Wegener Media “om de huur te betalen”.
Maar dat geeft niet; 2014 is voor Mutsaerts een leerjaar waarin hij kan sleutelen aan het concept van Bohemian Birds. Hij is niet op zoek naar financiering. “Een voordeel is dat je niet naast je schoenen gaat lopen. Want hoe minder startkapitaal je hebt, hoe creatiever je bent.”
Toch is hij laatst benaderd door een investeerder van New Venture, de landelijke competitie voor bedrijfsplannen waar hij de laatste ronde haalde. Die bood Mutsaerts in ruil voor een belang van 25 procent in Bohemian Birds een bedrag van 3.000 euro per maand voor een periode van 18 maanden om hem de gelegenheid te geven volledig aan zijn bedrijf te werken. “Het rammelt nog aan alle kanten, maar ik geloof in jou en jouw concept, zei hij tegen me”, aldus Mutsaerts. “Maar dan moet ik van hem nog wel meer de zakelijke kant op.”
Want in consumentenreizen valt relatief weinig geld te verdienen. Een lucratievere markt is het organiseren van personeels- en klantreizen voor bedrijven. In plaats van standaard uitjes als karten of kleiduivenschieten, kan Bohemian Birds meer bieden.
De eerste contacten zijn al gelegd. Zo is Mutsaerts in gesprek met MJR TOM, de grootste mobiele cateraar van Nederland. “Zij zijn de jongens en meisjes die met rugzakjes rondlopen met bier en koffie bij evenementen. Ik heb daar vroeger gewerkt.”
MJR TOM wil jaarlijks een weekend organiseren voor klanten, iets dat Mutsaerts dan op poten mag zetten. “Waarschijnlijk hebben we in november de eerste pilot. Dat is iets waar ik veel potentie in zie”, aldus Mutsaerts. “Dat is ook wat de investeerder van New Ventures zei: ‘Jij denkt veel te klein. Ga nu eens meer die markt op.’”
Ondanks de lonkende zak geld, gaat Mutsaerts niet op het financieringsvoorstel in. Mede op aanraden van zijn oom, een oud-optiehandelaar die nu actief is als ondernemer. Een kwart van het bedrijf is een hoop om weg te geven als je het geld niet dringend nodig hebt.
Door het aanbod is hij wel gaan reflecteren. “Ik ben erachter gekomen dat ik het alleen niet van de grond ga krijgen”, zegt Mutsaerts, die nu hulp krijgt van enkele freelancers. Dat is niet voldoende. Mutsaerts is op zoek naar een compagnon die operationeel heel sterk is. “Dat is mijn zwakke kant. Ik moet persoonlijk nog groeien en het zakelijker aanpakken.” Na een jaar proberen en leren staat er een fundament. “Nu moet ik de stap maken van hobbyisme naar een bedrijf dat kan renderen.”
♦
En dan is er nog het ambitieuze plan om een eiland te kopen, dat zomaar tussendoor komt. Illustratief voor de creatieve maar soms ook impulsieve geest van Mutsaerts.
Hij raakte geïnspireerd door een boek van Richard Branson, de Virgin-oprichter en miljardair die een eigen eiland in de Cariben bezit. “Het lijkt mij ook gaaf om een privé-eiland te hebben, maar ik heb het geld niet”, zegt Mutsaerts. “Anderen hebben vast hetzelfde. Een eigen eiland is toch een idyllisch idee.”
Via Vladi Private Islands, de grootste eilandenmakelaar ter wereld, kwam Mutsaerts het afgelegen Zweedse eiland Stor Grötholmen tegen. “Je moet moeite doen om er te komen”, zegt Mutsaerts, maar dat is niet erg. “Veel mensen hebben een drukke baan en willen back to basics.”
Zijn ondernemende oom zag meteen een apart bedrijf in het eilandenplan. Op termijn zou je meerdere eilanden aan kunnen schaffen en de grond verkopen voor bepaalde periodes via een timesharing-model. Je eigen eiland voor 7 dagen per jaar, wie wil dat nu niet?
Maar dat is een vergezicht op de toekomst. Eerst is er 25 september, als belangstellenden voor Stor Grötholmen voor het eerst bij elkaar komen. “Daar moet ik nog een Facebook-evenement voor aanmaken”, herinnert Mutsaerts zich plots. “Dat ga ik hierna doen. Het is al binnenkort.”
